Deve miyim kuş muyum

Deve miyim, kuş muyum..

Bilmiyorum.

Bazen derin kumlara gömülü ben,

Bir bakıyorum gökyüzündeyim.

Bazen uzaklara dalıyorum,

Düz bir yol muyum yokuş muyum

Bilsem ne değişir bunu da bilmiyorum,

Senin gölgende, bir hüzündeyim.

Hep doğruydum, öyle sandım

Seni tanıyana kadar ben daha nahif bir insandım

Ben annemin uğuruydum sevgilim.

Seni de öyle sandım

Bazen bir deve gibi ağır,

Hörgüçleri alelade dolu

Bazen bir kuş gibi hafif

Belli olmaz sağı solu

Takmayayım diyorum bir isim de şu lanet duyguya

Olmuyor canım, bu hayal kırıklığıyla yüzleşmeden yaşanmıyor

Anneme soruyorum, yok diyor, karışma sabuna suya

Niyeyse kimse de sana karşı kılıcını kuşanmıyor

Öğrenmem zaman aldı

Meğer hiç sütle çamur bir olur muymuş?

Peki hiç taşla hamur bir olur muymuş?

Öyleyse ne bu üstümdeki hafiflik

Attığın topraklara rağmen

Ne bu kalbimdeki serinlik

Yaktığın yapraklara rağmen

Solmayan bir ağacın dalındayım

Yuvamda senden eser yok

Düşünüp gülüyorum trajik bir sima içinde

Ben senin ömrünün bütün sevgisizliğini bir ev gibi sırtımda taşıdım da

Sen bana bir küçük bavulu çok gördün be annesi..

Felaket o ya, ya senin elinde büyüyen ben olsaydım ..

Düşünüp üzülüyorum dramatik bir eda ile

Uzaklara dalıyorum sırf onun içindeki boşluğu tahayyül edebilmek için

Olmuyor edemiyorum

Bakıyorum, bakınıyorum, dolanıyorum dönüp bir de kendime bakıyorum

Yargılarcasına, içimdeki ateşe şu serpmek istercesine

Olmuyor..

Ben senin kadar kötü bir anneyi hiç bir yerde göremiyorum

Sen kendin karar ver şimdi,

Uçamayan bir deve misin

Koşamayan bir kuş mu

Senin sen oluşunu, fark etmeden

Yıllarca direndim ya ben bilmeden

Oysa sen belki de yerini bulamamış bir kumsun

Söylesene, nesin sen sahiden ?

Ne sahildesin, ne çölde

Ne denizdesin, ne golde

Acınası bu hayatın, sevgiden pek yoksun

İstersin ki, sana ne deve yaklaşsın, ne de kuş konsun.

Meltem

Mayıs & Kasım 2025