Kariyer Yolumun Başında (2017-1/3)

1.1.2017

Bugün bu kitabı yazmaya başlayalı 1 sene olduğunu farkettim. Bir seneyi anlatmak için çok kısa yazmışım bence ama tam olarak istediğimi yapıyorum, sanırım hedefime ulaşacağım. Az da yazsam bu bir senenin bana neler kattığını açıkça görebiliyorum, bu da beni mutlu ediyor. 2017 yılı için kendime yeni planlar ve hedefler düzenleyeceğim. İlk hedefim şu an içinde olduğum final haftasını başarılı atlatmak. Bunu dördüncü dersimi de vererek yapsaydım çok iyi olacaktı erasmus fırsatı için ama şu an kendimi aşamayacağım bir durumdayım. Çünkü 3 dersten alacağım toplam notun 4‘e bölümünden en az 2,5 ortalama elde edebilmek imkansız olur 😊

Çin’e veya Erasmus‘la Avrupa‘ya gitmek istiyorum. Ya da İspanyaya üç aylığına staj için gitmek de olabilir. Maksat mekan değişikliği. Tabii ki en başta aileme ve bana sağlık diliyorum. Ama 2016’yı aşırı başarılı ve güçlü kapattım. Bundan çok mutluyum, 2017’yılında kendimden ek olarak tek beklentim gönlümün de huzurlu bir birlikteliğe açık olması ve öyle biriyle tanışmak.

Eğer öyle olursa tüm yurtdışı planlarımı tek kalemde çöpe atmaya hazırım. (NE :D AHAHAHHAHAHA Allahtan o zaman öyle biriyle karşılaşmamışım kim bilir ne yapardım :D) Bu sene EY’dan analistlik teklifi almayı istiyorum, dersleri ortalması erasmusa yetecek şekilde geçmeyi planlıyorum. Ocak ayı bitmeden spora başlamayı hedefliyorum.

11.1.2017

Son finale girdim, finallerde vizelerin tamamını topladım sanırım. Çok yoruldum ama deli gibi asıldım derslere, geçtim hepsini sanırım. Onu düşünmeden edemediğim aylar geçti. Hatta tüm 2016 onu düşünerek geçti. Ama arada ondan uzaklaştım. Meşgul olmak ve akışına bırakmak bana kendimi çok iyi hissettiriyor ve daha fazla başarılı oluyorum. Danışmanlık tam bana göre meslekmiş, herşeyi öğreniyorum, en büyük şansım da Emrah Bilaç ile çalışmak 😊 (işyerindeki teknik ilerlemelerimden bazı notlar almışm ama çok teknik oldukları için yazmıyorum)

14.2.2017

Uzun zamandır yazmadım, çünkü psikolojim çok da kariyerle ilgilenecek kadar sağlıklı değildi. Ona ait herşeyi ama herşeyi yaktım. Sadece metal saat ve kalem kaldı. Biraz incindim ama farkındalık yarattı. Sanki başka kimse yokmuş gibi hissetmeye devam etsem de, artık o da yok!

Bugün Erasmus başvurusu yaptım. Seçeneklerim;

1. Danimarka

2. Romanya

3. Yunanistan

(ilk Erasmus basvurum bu sürecte notum yetmedigi icin reddedilmisti, iyi ki reddedilmis. Su an bu ülkelerden birinde erasmus yapmis olmayi tercih etmezdim.)

Çin’deki eğitim anlaşmasından da onay bekliyorum şu an başvuruları tamamladım. Part time çalışmak da çok iyi gidiyor.

20.2.2017

Erasmus başvurum, ortalamam 2.25 olduğu için reddedilecekmiş, başvurular için günlerce koşturduktan sonra belgeleri teslim ederken öğrendim. Allahım ne kadar dikkatsiz ve salağım ya. Sadece gülüyorum, hiç ama hiç üzülmedim nedense. Kesin bu da evrenin düzenli akışının bir parçası ve şu an olmaması gerektiği için olmuyordur, o yüzden de bu beni o kadar da çok üzmüyordur.

22.2.2017

Çin’den kabul aldım 😊 Yepyeni bir macera başlayacak ama halâ gidecekmişim gibi süper heyecanlı değilim sanki herşey yolunda ilerlemesine rağmen gidemeyecekmişim gibi geliyor. Annemlere henüz söylemedim bu durumu, kendi paramı kendim biriktireceğim kısmet olursa ve EY’dan teklif gelirse. Hayatta kalmak mı macera mı orasını da kim bilir. Başarı sizden üç şey ister;

Tutku

Teknik

Cesaret

25.2.2017

Çin’e gitmek için gidiş biletimin parasını biriktirmem gerekiyor. Annemlere söyledim. Gitmemi istemiyorlar, bu ayrı bir savaş, iş teklifi gelmezse para ayrı bir savaş olacak. Gitmeyi neden ve ne kadar istediğime arkamda bıraktıklarımı ikna etmem ne kadar gerekli, bilmiyorum. Ama bununla kaybedeceğim enerjinin de bir sınıırı var. Umarım bir süre sonra arkamda olmaları gerektiğini anlarlar. Önümüzdeki 5 ay nasıl geçecek, hiç fikrim yok. Yapmam gerekenleri her zamanki gibi kafamda sıraladım. Mart ayındaki arkadaş gezmelerimi azaltıyorum, ikinci dönemdeki derslerin tamamını AA getiriyorum. Sonra iş teklifini alıyorum, şu an en hayrlısı bu teklif gibi geliyor. Hayrlı değilse de teklif gelmezse de üzülmem yani, olmuyorsa vardır bir sebebi ben elimden geldiği kadar çalışkan bir çalışan oldum bana göre.

Kısmet başka bir yerde bekliyordur, seve seve adımlarım yön değiştirebilir iş hayatında. Ama Çin’e gitmek için herşeyi yaparım. Şu an oradaki yaşam koşullarını biliyorum. İsveç’le alakası yok, oradaki refah seviyesinden çok farklı bir ortama gidiyor olacağım. Ama kendi hayatımı yaşamaya, kariyerimi doldurmaya, hayatta kalmaya, merdivende basamak atlamaya gidiyorum. Başvuru belge kısmında 5 kişi olduğumuz için ve zamanımız az olduğu için sorun yaşanmayacağını düşünüyorum. İşte şimdi yine hayallerinin peşinden koşan bir kız olabileceğim. Kabukları kırıp, ders çıkarmışlığın tadını çıkaracağım. Belki oradan Japonya’ya gidip Karate idmanı yapmaya fırsat bulurum 😊

İç huzur konularına bu kitapta değinmeyecektim ama beni tamamlayan önemli bir kısım olduğu için biraz dokunmak istiyorum ara ara. Boşver sevenlerimi, hoşlantılarımı, yaktıklarımı, rüyamda gördüğümü, inkar ettiğimi, sen yalnızlığın başarısını izle.

Tabi iş teklifi gelmeden önce iş ortamında Çin’e gitme ihtimalim olduğundan bahsetme aptallığı-cahilliği-dürüstlüğü sonucunda yine herşey güzel ilerlerse..

(Burada yaptığım stratejik bir hata vardı, yapılmaması gerektiğini yaşayarak öğrenmedim, yani başıma talihsiz birşey gelmedi ama kötü sonuçlarla da öğrenebilirdim, iş hayatında bu kadar dürüst olmamak gerektiğini. İş değişikliği fikriniz var ise veya şirketinizden başka planlar yapma aşamasındaysanız, bunu sadece dürüst olmak için illa şirketinize yansıtmak zorunda değilsiniz.)

13.3.2017

EY’da iş hayatım çok iyi gidiyor. 6 aylık stajyerlik sürecimin son haftasındayım. Çin olayı iptal oldu, çok üzülmedim. Hatta şirketteki arkadaşım Burak benden daha çok üzüldü. Pilot arkadaşım sevindi gitmememe, vardır bir bildiği. Haftaya sınavlarım başlıyor, yavaştan derslere ağırlık vermeye başlayacağım. IFRS9 projeleri çok iyi gidiyor. Fulltime çalışmaya geçmeden maaşı yükseltmek konusunda nasıl bir orta yol bulunur bilmiyorum. Spora başladım çok iyi gidiyor istikrarlı devam ediyorum.

4.6.2017

En son Mart ayında yazmış olduğuma çok şaşırdım. Çok yoğun geçiyor bu aylar, o yüzden yazamadım. Arada yüzlerce şey yaşadım. Nasıl yazmayı aksatıyorum bilmiyorum kafam nereye gidiyor anlamıyorum kendime sinirleniyorum. EY’da çok mutluyum ve ekibimi çok seviyorum. Çoktan iş teklifi aldım ve analist olarak çalışmaya başladım bile. Kimse şaşırmadı elbette. İş hayatından biraz çekiniyordum insanlar birbirinin kuyusunu kazar algısı var diye, ama kesinlikle çok güzel insanlarla çalıştığımı hissediyorum ve korkularım tamamen yok oldu. Kendimi Emrah Bey sayesinde mecburen geliştiriyorum ama yine de olmam gereken ivmede değilim. Meraklı olmayışım ve yüksek lisansa paralelde devam ediyor oluşum bunda etkili. Kime EY’da danışman olduğumu ve İTÜ’de yüksek lisans yaptığımı söylesem tebrik ve takdir ediyor. Şimdi bana kolay geliyor içinde olduğum için ama objektif bakınca ben de ‚vaow‘ diyorum bu yaptığıma. Umarım başarılarım böyle devam eder. Aslında beni tatmin eden şey sanırım başarılı olmak. Mutlu olmamın büyük kaynağı başarılı olmak ve sadece yalnızlık bana olumsuz hissettiriyor bu süreçte. EY’da aynı anda ise başlayan arkadaşlarımın arasında en iyilerden biri olduğumu görebiliyorum. Beni tatmin ettiği için burada çalışmaya devam edeceğim. Ama kesinlikle İTÜ beni mühendislik alanında ileriye taşımadı, üzücü. Beklediğim gibi bir eğitim alamadım burada. YTÜ’de mezunlar buluşması yapıldı. Tanıdığım ve tanımadığım insanlarla bir araya geldik. 2002’de mezun olanlar bile gelmişti, sıra sıra herkesin ne yaptığıyla alakalı konuştuk ve benim bulunduğum yolun yeterince sağlam ve iyi olduğunu söyledi önceki mezunlar.

9.6.2017

Bu dönem sadece 2 ders alıp 2. Sene Erasmusa yeniden başvuru yapacağım. Yüksek lisansı üç seneye uzatıp üçüncü sene tezimi yurtdışında yazmak gibi bir seçeneğim var elimde. EY ile bağlarımı koparmak istemiyorum ve eğer olursa mobilitiden yararlanıp EY çalışanı olarak içeriden tekrar yurtdışına gitme şansım olur diye düşünüyorum. Hedeflerim arasında Amsterdam’da yapılacak olan Senior School eğitimine katılmadan EY’dan ayrılmamak var.

10.6.2017

İşte ve okulda herşey plana uygun ilerliyor. Olabilecek en iyi ihtimalle ilerliyorum. Sırada hobilerimde ilerlemek var. Birkac eğitimden sertifika aldım, şimdi sırada SAP eğitimi almak var. Teknik anlamda kendimi doldurmak bana çok özgüven veriyor. (Projelere ve teknik bilgilere değinmişim, şu an yazmak gereksiz.) Haziran sonunda Ayşenur’la Avrupa’ya tatile gideceğiz. Bu durumda yurtdışına çıkma gücüne her anlamda sahip olduğum için kendimle gurur duyuyorum. Yurtdışından dönünce bu sene bitmeden ehliyete annemi ve kendimi yazdırmak istiyorum. Okul yokken işimde ilerlemeye kasacağım kendimi. Bu kadar meraksızlık fazla. Sonra bağlamamı yenileyip bağlama eğitimimi ilerletmek istediğime karar verdim. Bu arada çok fit oldum devamlı spor yaparak. Mayıs ayında Umuda Davet Konseri’ni bu sene ben sundum ve sahne aldım. (Daha önce bu konuda yazmıştım.) Çok güzel olaylar oluyor, beni güzel bir yaz bekliyor. Bütçemi güzel kullanmayı başardıktan sonra daha çok güzel şeyler olacak. Gönül işlerine değinmiyorum, ama zirvedeki yalnızlığına biraz renk istiyorum. (Ağlama ağlama anladık :D) Bencilliğim ve zaman-enerji dengem yüzünden başaramayışım gibi geliyor bu durum. Tabiiki beklenti sorunlarım var, çözemiyorum. (Bu sorunlara 2019 Kasım’da değindim, sorunları çözdüm. Bu yazıyı blogdaki Psikoloji bölümünde Beklentilerim başlığında bulabilirsiniz.)

Kısmet ne ise o olur, çok da üzerine düşünemeyeceğim artık. Iki buçuk yıl oldu, nedir yani bu ısrar? Bu sene paraşütle atlamak ve Şirince’ye matematik köyüne gitmek istiyorum. Bir de dişlerime dental estetik yaptırmak istiyorum. Şimdilik bu seneki planlarım bu şekilde. Aklımda yapmak isteyip de yapamadığım şeyler kalmasın diye elimden geleni yapacağım. Ben yapmasam başka kim yapacak bunu benim için?

11.6.2017

Yoga yaptım. Fena değildi ama yeniden yapmam. Ben yoga yapmak için fazla realistik biriyim. Sıkılıyorum. İyi bir dilek tutun dedi hoca yoga yaparken, adak adadım. Şaka değil. Kurban adadım bildiğin. Köylülük belirtisi. Güldüm kendime.

19.6.2017

Yurtdışı tatil hazırlıkları güzel gidiyor. Dönemi AB ortalama ile bitirdim bu hafta. Şimdi tam gaz işe odaklanma vakti yeniden. Ne okul kaldı ne müzikle uğraşmak istiyorum ne de spora eskisi kadar odaklanacağım. Bana yetecek fitliğe ulaştım, şimdi enerjimi işe yoğunlaştırırsam akıllıca hareket etmiş olurum. Sıradaki planım, annemin ben İsveç’e giderken bana sağladığı maddi imkanı ona geri sağlamak ve sonra Antakya’ya ve Şirince’ye gitmek.

5.7.2017

Ayşenur’la haziran sonundan bu haftaya kadar muhteşem bir 10 günlük Avrupa tatili yaptık. İnanılmaz eğlendik. İtalya, Fransa, İspanya derken çok güzel vakit geçirdik. Maddi gücüm, mental sağlığım yerinde oldukça hayatta daha güzel adımlar atacağım, kendime yatırım yapacağım, kendimi ileriye taşımaktan yorulmayacağım. Gezmek hem keyif hem kültürel yatırım.

18.7.2017

Kodlama ile ilgilenmek istemiyordum, ama Emrah Bey’in beni itmesiyle, bugün SQL dünyasına Cem’in tabiriyle böreğin ortasından daldım. Cem üniversiteden de arkadaşımdı ama iş ortamında da yanyana olmak çalışma saatlerini muhteşem eğlenceli hale getiriyor. İyi ki böyle bir arkadaşımla aynı işyerinde çalışıyorum. Artık ben de kodlamada iddialı olmaya başlayacağım günlere yaklaşıyorum sanırım. Fonksiyonel yeterliliği operasyonel yeterlilikle taçlandırma zamanı geldi. Ama artık ciddi anlamda yalnız ve başarılı olmak istemiyorum. Bu sene kurban bayramında Antakya’ya gidecek şekilde maddi ve günlük planlamalarımı yaptım. İstediğim adımları bir şekilde atabilmemin şerefine..

Sevgiler..